NK Sprint 11 & 12 Mei 2019

Goudeerlijk gezegd had ik sinds lange tijden een NK willen overslaan, want dat stuk rijden naar het Schildmeer zag ik niet zitten.

Toen ik de kalender doornam met Thijs (van Tol) en opperde om het NK Sprint voorbij te laten gaan reageerde hij enigszins verbaasd: 'maar dat is toch gewoon een NK?' 'Eh ja dat klopt.' 'Nou dan gaan we toch gewoon.' En achteraf heb ik daar geen spijt van gehad, Thijs had groot gelijk.

De locatie is niet ideaal voor mij als 'westerling' maar wat maakte de accommodatie, het comité, de wedstrijden en de weersomstandigheden alles ruimschoots goed. We hebben twee schitterende dagen voorgeschoteld gekregen met alleen de eerste wedstrijd op zondag als schoonheidsfoutje waarbij het eerste rak bezeild was vanaf de start. Het hoort er allemaal bij, als je kampioen wil worden moet je er ook bij dat soort wedstrijden bij zitten.


Zelfkritisch zijn?

Wat wel leuk is, is om in te haken op een vraag die Jansje mij stelde. Zij vaart nu al een aantal jaren haar potjes en ze vroeg mij hoe zij nou beter kon worden. Ik vond dat een lastige vraag, en antwoordde door te zeggen dat ze met een goede zeiler moest gaan zeilen om daarvan te leren. Ik putte impulsief uit mijn eigen verleden. Maar achteraf had ik ook iets uitgebreider kunnen zijn. Na dit weekend heb ik voor mijzelf weer een aantal punten waar ikzelf mee aan de gang ga. En daarin zit misschien wel de kern om beter te worden: zelfkritisch zijn. We kunnen allemaal benoemen dat je niet bij de pin had moeten starten maar bij het schip, of je gijpte te laat. Maar daarin is het de crux om te achterhalen waarom je niet zag dat je bij het schip had moeten starten of dat je te laat gijpte. Keek je alleen naar die goede vlaag links in het rak, vergat je nog even naar rechts te kijken? Vragen aan jezelf stellen, door te achterhalen wat er fout ging. Daardoor heb ik mijzelf altijd ontwikkeld, en natuurlijk was pa daarin het ideale klankbord. Maar op zich, kan iedere zeiler met ambitie en gezond verstand zelf ook stappen maken in zijn/haar ontwikkeling daar heb je geen Martin Heineke voor nodig.

Theorie & praktijk
Concentratie, een blindelingse handeling aan boord: alles moet een automatisme zijn zodat je jezelf continue kunt focussen op de rimpeltjes op het water/shifts/winddraaiingen/blaktes etc. (aan de wind ver vooruit kijken, en voor de wind ver achter uitkijken --> al bezig zijn met de volgende slag/gijp). Een bemanning doet zijn/haar handelingen en de stuurman doet zijn of haar handelingen. Daarin hoef je elkaar niet te begeleiden want je bent samen puur en alleen met de tactiek bezig. Want om de tactiek goed uit te voeren heb je alle concentratie nodig en is die concentratie er niet... Dan zal je zien dat kleine foutjes worden afgestraft. Concentratie is niet alleen de boot goed trimmen, of aan de wind de gang erin houden of tegenstanders in de gaten houden of de shifts herkennen. Het is dat allemaal bij elkaar. Gaat er teveel aandacht uit naar de boot dan mis je geheid shifts en visa versa. Dit schrijvende bewijst maar weer eens dat de theorie een stuk eenvoudiger is dan de praktijk.

Zo kom je uiteindelijk uit bij Thijs en Erik Kort. Sublieme handeling aan boord, volledige focus op de tactiek en daarmee onwijs veel rust aan boord. Het is niet stil aan boord, want de mannen zullen ongetwijfeld het e.e.a. zeggen tegen elkaar, maar bij deze geoliede machine zullen er juist weinig woorden vallen omdat ze aan 1,2 woorden al genoeg hebben. Zijn we dan kansloos met zijn allen? Nee, maar als de handelingen niet blindelings gaan aan boord en het niet lukt om de concentratie vast te houden - vanaf het 5 minuten signaal tot aan de finish ! - dan blijven de heren Kort voorlopig nog wel even domineren.

Eenieder nogmaals bedankt voor het mogelijk maken van dit evenement, het was in alle opzichten voortreffelijk georganiseerd. Zeilvereniging Schildmeer heeft ons alle aanleiding gegeven om terug te komen, met als hoogtepunt het binnen-barbecueën! Dat kan alleen in Groningen denk ik.....

16m2 4270

Groetjes,
Heineke & Van Tol